به گزارش خبرگزاری حوزه, حجت‌الاسلام علی محمدی هوشیار عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در سی‌ویکمین نشست از مجموعه نشست‌های همایش تخصصی فقه سیاست خارجی با موضوع نقش فرقه‌های انحرافی در پیشبرد اهداف سیاست استعماری، در جمع دانش‌پژوهان مؤسسه دین و تمدن گفت: به لحاظ لغوی استعمار به معنای به دنبال آبادی و عمران بودن است که ظاهری مثبت و خوب دارد اما در اصطلاح معنای بدی پیدا کرده و به کسانی اطلاق می‌شود که با بهانه‌ی عمران و آبادانی، نفوذ می‌کنند و افراد و سرزمینی را تصاحب می‌کنند و این‌طور عنوان می‌کنند که حیات آن افراد و تمدن و پیشرفت آن سرزمین بستگی به حضور استعمارگر دارد, با این نگاه استعمارگر جوامعی را برای هدف خود می‌پسندد که جوامع بزرگ و پویا و کلان نباشد و به دنبال واحدها و جوامع کوچک است و به دنبال کلان سازی نیست بلکه دنبال تکثیر واحدهای کوچکتر است.

وی افزود: با توجه به اینکه اخیراً در مباحث سیاسی به صورت گسترده به مبحث جنگ روایت‌ها پرداخته شده است، باید بدانیم که این بحث ذهنی و افسانه‌ای نیست و واقعیت دارد ما، هم در فضای سیاسی جنگ روایت‌ها داریم و هم در فضای دینی داریم,در فضای دینی از دل جنگ روایت‌ها، فرقه‌ها متولد می‌شوند و می‌بینیم که با کثرت جنگ روایت‌ها در این فضا مواجه هستیم و شاهدیم که از دل جنگ روایت‌ها فرقه ها متولد می‌شوند.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی گفت: وظیفه ما در این وضعیت این است که ما در برابر استعمار باید سوار بر کلان روایت‌ها شویم. چرا که امروز مشکل ما در بحث فرقه‌ها بهائیت، احمد الحسن، آتئیست و... نیست بلکه معتقدم اینها مشکل و مسئله ما نیستند، بلکه نامسئله ما هستند و مسئله ما چیز دیگری است اما دشمن خیلی علاقه دارد ما را درگیر این نامسئله‌ها کند؛ مشکل ما این است که زمین بازی را دشمن برای ما تعریف کرده و وقتی زمین بازی را دیگری برای ما طراحی کرد، ما را مشغول خرده روایت‌ها می‌کند و از مسئله اصلی غافل می‌کند مثلاً امروز بهائیت را راه می‌اندازد و ما انرژی خود را صرف آن می‌کنیم، بعد احمد الحسن را وسط می‌اندازد و دوباره بازی جدیدی شکل می‌دهد.

حجت‌الاسلام محمدی هوشیار افزود: کارکرد فرقه‌ها در پیشبرد سیاست استعماری این است که نامسئله‌ها را جای مسئله نشان می‌دهد و ما را گرفتار مسائل خرد می‌کند و به‌جای این‌که دنبال مدیریت میدان و فضا باشیم، گرفتار این شده‌ایم که ما را مدیریت می‌کنند و در نتیجه گاهی برای مقابله با وهابیت هزینه‌ای گزاف می‌کنیم، گاهی برای مقابله با احمد الحسن و به همین ترتیب الی آخر، بنابراین ما باید شبکه مسائل خود را بشناسیم و سوار بر کلان روایت شویم و تا زمانی که این اتفاق نیفتد ما در زمین دشمن بازی می‌کنیم و خودمان را گرفتار فرقه‌ها کرده‌ایم.

وی افزود: باید در مواجهه فرقه‌ها بدانیم که عموماً محل چرخش اعضای آنها به سمت انحراف، مسئله ولایت فقیه است؛ ضعف اعتقاد در مسئله ولایت فقیه باعث می‌شود که ابتدا از این مسئله عبور کنند به دنبال آن از اعتقاد به امامت هم دست می‌کشند و در نهایت اعتقاد به خداوند را از دست می‌دهند و به عنوان مثال آتئیست می‌شوند لذا مسئله‌ی ولایت فقیه از مسائل مهم، راهبردی و اعتقادی است که در مواجهه اندیشه‌ای با فرقه‌ها، به‌جای اینکه بیشتر به عنوان مسئله‌ای سیاسی یا فقهی مطرح شود، باید به عنوان مسئله‌ای اعتقادی در حوزه‌ها و جامعه مطرح شود.

حجت‌الاسلام محمدی هوشیار در پایان گفت: از خطرناکترین فرقه‌ها نواخباری‌گری و جریان ضد فقاهت است که امروز به مراتب خطرناک‌تر از امثال فرقه احمد الحسن است. اگر فرقه‌ها را به دو دسته‌ی فرقه‌های گل‌زننده و فرقه‌های پاس دهنده تقسیم کنیم، فرقه‌هایی که زمینه را برای انحراف‌هایی ایجاد می‌کنند که بعداً باعث شکل‌گیری فرقه‌های دیگری می‌شود، خطرناک‌تر هستند که جریانات ضد فقاهت و نواخباریگری از این دسته هستند.

انتهای پیام